SIBIEKUNSTCOMMUNICATIE | De omgevingen
De omgeving waar SibieKunstCommunicatie zich in beweegt
Elke artistieke organisatie leeft binnen een minder artistieke omgeving
Elke artistieke organisatie (een kunstbeurs, een galerie, een kunstenaarsvereniging) heeft een plek binnen een niet-artistieke omgeving (een stad, een dorp, een maatschappij), waar uiteraard wel de nodige relaties mee bestaan. Deze artistieke organisatie richt zich vooral op kunstenaars en heeft veel kunst verkopen meestal als een van de belangrijkste doelen. Een doel dat vaak bereikt moet worden met de organisatie van exposities volgens het klassieke patroon: Neem een ruimte, hang kunst op en ga wachten op de kopers.
Een artistieke "bubbel" in een niet-artistieke omgeving
De niet-artistieke omgeving wordt daarbij dan vaak gezien als de "leverancier" van kopers en de verstrekker van de vaak broodnodige subsidies. Maar wat die niet-artistieke omgeving zou willen, wordt verder vaak genegeerd. Een veel gehoorde klacht uit de artistieke wereld is dan opmerkelijk genoeg wel weer, dat er door die niet-artistieke omgeving toch zo weinig wordt gekocht.
Verder verbeteren van de relatie lijkt daarom heel belangrijk
Het lijkt dus voor elke artistieke organisatie van groot belang om een betere band met de wereld van de kopers te krijgen. De wereld van de kopers zou in de contacten naar buiten centraal moeten staan. Daar zit het geld en daar vind je de mogelijke kopers voor je kunst. Via PR en promotie moet de niet-artistieke wereld letterlijk constant wakker geschud worden. Deels door dat als kunstenaar zelf te doen met allerlei disruptieve acties, deels door de media daarvoor te gebruiken of zelfs misbruiken.
De zwaar onderschatte PR-functie
Dat is dus nogal iets en het vraagt nogal wat. De PR-functie wordt binnen de kunstwereld dus aanzienlijk belangrijker voor het onderhouden van superieure contacten met de buitenwereld dan nu gebruikelijk is. In deze tijd mag de daartoe aangestelde functionaris een persbericht schrijven, een folder maken etc. en dan houdt het meestal wel op. Maar wie zijn wij bij SibieKunstCommunicatie dan wél om daar iets aan te willen veranderen?
Maar hoe ben ik dan zelf in de PR-wereld terecht gekomen?
In 1991 begon ik een eigen bedrijf, Compabo Trading & Investment in de wereld van het computergestuurd beleggen. In meerdere opzichten een lastig onderwerp en dus zeer interessant. Maar beleggen op computerbasis was nieuw voor de klant. PC's of ook wel Personal Computers waren voor iedereen nog nieuw. Software voor die PC's was er nauwelijks of moest je zelf maken. Internet was nog niet eens uitgevonden. Communicatie ging over de fax. Het wantrouwen tegen al onze vernieuwingsdrang was logischerwijs groot. Temeer daar alles ook nog eens op vrijwel hetzelfde moment kwam. Dat we het over geldzaken hadden, maakte het ook niet eenvoudiger. We hadden resultaten nodig om ons te bewijzen. En daar gingen we dus mee aan de gang. Geen gepraat. Geen vergaderingen. Geen navelstaren. Gewoon hard werken in een hoog tempo.
Hoe kon ik met mijn nieuwe bedrijf nog onbekende klanten bereiken?
Want ik moest het allemaal zelf uit gaan vinden. Leermogelijkheden waren er niet of waren overduidelijk gebakken lucht. De kunst afkijken bij een ander kon niet. Boeken waren er niet. Van Google had nog nooit iemand gehoord. Ik werd gedwongen mijn eigen leerschool op te zetten en op de harde manier via 'trial-and-error' uit te zoeken hoe alles zat en later hoe ik mijn opgebouwde kennis praktisch kon gebruiken om mijn diensten en producten aan de man te brengen. Ik bestudeerde het marketing- en promotie vak van een vaag conceptueel niveau tot het coderen van mijn noodzakelijke software.
Van de beleggingswereld naar de kunstwereld
Een paar jaar later, in 2004, besloot ik te veranderen van de beleggingswereld naar de kunstwereld. Die wereld verschilde op het punt van marketing, promotie en het bereiken van klanten nauwelijks van de beleggingswereld. Mijn oude kennis en ervaring bleken opmerkelijk bruikbaar. Ook hier zie je een kleine wereld die door de grote buitenwereld niet begrepen wordt. Een kleine wereld met een product (kunst), waar heel veel mensen uitstekend zonder kunnen. Dus hoe krijg je die groep dan toch aan het kopen van iets waar ze geen behoefte aan hebben? Het nieuwe bedrijf (SibieKunstCommunicatie) met een aantal toonaangevende nieuwe producten zoals het marketingbuffet is voorlopig hier ons antwoord op.
Kortom, wat doen we nu eigenlijk?
Ons antwoord komt grofweg neer op: We helpen kunstenaars (of groepen kunstenaars) om meer klanten en meer contacten te krijgen door steeds betere promotie en marketing. Ofwel door beter zichtbaar te worden én we willen tegelijkertijd het aantal potentiële klanten steeds verder vergroten. Dus meer mensen voor kunst interesseren die nu die belangstelling nog niet hebben. Die combinatie van dubbele, elkaar versterkende groeimogelijkheden kan wonderen doen.
Dat ligt voor de hand.
Dus daar gaan we bij Sibie Kunst Communicatie voor.
